Πάλι έπιασε βροχή πάνω στο καλύτερο. Πάνω που βγήκε ο Παπαζήσης και ούρλιαζαν τα κοριτσάκια από κάτω
Σάκη! Σάκη! - ουπς! λάθος..
Γιάννη! Γιάννη! και πάνω που γέμισε η πλατεία με κινητά στον αέρα για μια φωτογραφία του πανέμορφου όπως πάντα ηθοποιού, πάνω που γίναν οι βραβεύσεις οι ομιλίες και όλα τα προκαταρκτικά.. πάνω που ακούστηκε η φωνή της Ζουγανέλη αρχίσαν να πέφτουν οι στάλες σαν λουκουμάδες. Κάθε χρόνο το ίδιο βιολί.
Τζάμπα η προετοιμασία τζάμπα τα τραπέζια στην πλατεία τζάμπα οι τέντες τζάμπα όλα. Πάνω που χαλάρωσε ο κόσμος πάνω που συγκινήθηκε κι άρχισε το κλάπα κλούπα και τα μπράβο, μόλις ανοίξαν οι πρώτες ομπρέλες ακολούθησε
άτακτη φυγή.
Λένε ότι αυτά τα τερτίπια δεν είναι του καιρού που δεν ξέρει πια τι του γίνεται, αλλά το καμπανάκι που χτυπάει ο Άγιος πάνω απ' το βουνό γιατί κανείς δεν γιορτάζει δίπλα του. Παντελεήμονος του ιαματικού σήμερα κι από χτες το απόγευμα το ξωκκλήσι του είναι στο επίκεντρο της προσοχής όλων, επισκεπτών και μη. Δεν ξέρω πότε χτίστηκε ο ναός, είναι όμως από τους πιο όμορφους και σε μια από τις πιο μαγευτικές τοποθεσίες της περιοχής.
Πέρασαν χρόνια από την προηγούμενη φορά που ανέβηκα νύχτα για να ανάψω ένα κερί. Μακάρι να μπορούσα να μείνω εκεί μέχρι να ξημερώσει αλλά, λίγο οι υποχρεώσεις λίγο το κρύο δεν με άφησαν να το κάνω.
Δεν θυμόμουν και τις εικόνες κι ήταν μια καλή ευκαιρία να φρεσκάρω τη μνήμη μου... δεν είναι εκείνες οι σκληρές μορφές, όχι. Οι άγιοι είναι εξίσου υπερβατικά όμορφοι, αλλά σε τουτες μοιάζουν με μωρά που χαμογελούν από ευτυχία και πληρότητα, είναι μορφές που ξεκουράζουν μέσα από τις απαλές τους καμπύλες και το ροδαλό τους δέρμα... σε αντίθεση με τις σύγχρονες αγιογραφίες που θαρρώ πως αντιπροσωπεύουν καλύτερα τη βαθειά ψυχική μας ταλαιπώρια.
Τώρα αυτό με την "κατάρα".. μου φαίνεται κάπως αβάσιμο και κυρίως από εχμ...
θεολογικής απόψεως. Δεν πίστεψα ποτέ ότι ο Θεός ασχολείται με τη φθαρτή μας φύση και τα καθημερινά μας προβλήματα. Ως εκ τούτου θεωρώ εξίσου αστείο ολόκληρος Άγιος Παντελεήμων και δη ο Ιαματικός να μας κάνει τέτοια πλάκα και μάλιστα κάθε χρόνο. Κάτι άλλο συμβαίνει, κάτι που μάλλον έχει να κάνει με την ροή του Χρόνου και τις ποιότητες του κάθε μήνα παρά με το αν το πανηγύρι γίνεται στην πλατεία κι όχι στην πλαγιά. Ο Θεός δεν είναι, ούτε και θα γίνει ποτέ εκδικητικός - γιατί να είναι οι πρεσβευτές του; Και δεν μιλώ για τον Θεό των άλλων, μιλώ για
τον δικό μου Θεό...
Άντε χρόνια μας πολλά με Υγεία & Δύναμη :)