3.12.11

η συνωμοσία των μετρίων ξαναχτυπά

Αγαπητέ Μάνο, αυτή η "συνωμοσία των μετρίων" δυστυχώς απλώνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του μικρού μας χωριού, από το μολ στο Μαρούσι ως τα σύνορα με τη Βουλγαρία, και ειλικρινά ώρες ώρες εύχομαι να ήμουν σνάιπερ. Στέκομαι σε αυτήν τη φράση μόνο γιατί στο παρελθόν πολλές φορές την ξεστόμισα, αλλά πίστεψέ με το μόνο που κέρδισα ήταν να πέσουν σαν όρνια να με φάνε. Θέλει γερό στομάχι για να τα βγάλεις πέρα με την κάθε στρούγκα που έπιασε μια καρέκλα και παριστάνει τον θεό. Είναι έτσι στημένος ο μηχανισμός μεταξύ τους που όποιο κεφάλι ξεχωρίζει απλά το καπελώνουν με συνοπτικές διαδικασίες. Μιλάμε τώρα για κάθε καρυδιάς καρύδι, από την τάδε κυρά κατίνα που μπορεί να μην ξέρει να μιλάει αλλά πιστεύει ότι είναι γεννημένη για πρόεδρος μέχρι την κάθε φακλάνα που από συγκυρία έγινε το δεξί παπάρι του τάδε και πλέον μπορεί με ύφος φωτεινού παντογνώστη να λέει τι θέλει ο κόσμος και τι όχι. Είναι οι ίδιες κλίκες που στήνουν το παρόν μας και καθορίζουν το μέλλον μας, με βάση πάντα το δικό τους κακό-γούστο, που σε χρόνο ντε-τε απομονώνουν τους "ταραξίες" της νερουλής τους φαντασίας. Στην αρχή πίστευα ότι φοβούνται το διαφορετικό γιατί τους βγάζει από το τριπάκι που έχουν συνηθίσει, στην συνέχεια κατάλαβα πως ο,τιδήποτε ξεχωρίζει χαλάει το χλιαρόζουμο που σερβίρουν ως τη μοναδική σωτήρια σούπα. Γάμησέ τα Μάνο, θέλει πολύ ψυχανάλυση. Κι είναι σοκ να συνειδητοποιεί κανείς πόσο ελλειπής είναι σε διάφορα επίπεδα. / Συνέχισε πάντως να γράφεις, υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να διαβάζουν ~ και πίσω από τις γραμμές.

ΥΓ- Το να φορτώνει ο καθένας την δική του πρόθεση στον άλλο έχει καταντήσει εθνικό σπορ. Όμως δεν είμαστε όλοι ίσα και όμοια... μάλλον κάποιοι θα αργήσουν να το καταλάβουν.

*ευχές*