Μια υπέροχη γυναίκα, ευφυέστατη, βαθιά καλλιεργημένη, δυναμική, αεικίνητη, φινετσάτη, με ένα χαμόγελο αφοπλιστικό και δυο μάτια λαμπερά σαν πολύτιμα πετράδια κάτω από τον ήλιο ~ η Χριστιάνα Νίκου ξεκίνησε το Μεγάλο της Ταξίδι...
Η είδηση του θανάτου της ήταν σοκ. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι "η Βασίλισσα έπεσε" όντως, έτσι ξαφνικά... Παράξενο που είναι όλο αυτό, τη μια μέρα είσαι εδώ, μιλάς με φίλους, βλέπεις την ανάρτηση που ανεβάζει ο άλλος στο φβ, και την επόμενη ο χρόνος σταματά, και μένεις με την ανάμνηση της τελευταίας σας συνομιλίας. Σαν ψέμμα μοιάζουν όλα... H απώλεια είναι πάντοτε επώδυνη, ειδικά όταν μας βρίσκει απροετοίμαστους ~ δεν ξέρω αν τελικά μπορούμε να προετοιμαστούμε για κάτι τέτοιο παρά μόνο μέσα από την ίδια την απώλεια. Κι οι λέξεις πάντα φτωχές για να απαλύνουν τον πόνο εκείνων που έμειναν πίσω. Το να χάνεις το απόλυτο ταίρι σου είναι ένα μαρτύριο γιατί κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτό το κενό ~ βλέπεις, στον υλικό κόσμο όλα είναι πιο δύσκολα, εκεί που μαθαίνουμε να μοιραζόμαστε όλα αυτά που ζούμε που σκεπτόμαστε που νιώθουμε, σαν συγκοινωνούντα δοχεία, ξαφνικά πρέπει να τα κρατάμε όλα για τον εαυτό μας, δεν υπάρχει αποδέκτης, θαρρείς και ανοίγει μια τεράστια τρύπα στην ύπαρξή μας. Στον άυλο κόσμο όμως τα πράγματα είναι πιο απλά, η ψυχή είναι αιώνια, κι οι άνθρωποι που αγαπούμε είναι μαζί μας όσο τους κρατάμε ζωντανούς εντός μας...
Είχα διαβάσει κάπου-κάποτε ότι οι μεγαλύτερες δημιουργίες προκύπτουν μέσα από τον πόνο, γιατί τη χαρά προτιμούμε να την ζούμε. Η Βασίλισσα έπεσε, η Μούσα όμως είναι αιώνια, σε κάθε χιλιοστό στο απέραντο βαθύ μπλε και στο μαγικό κόκκινο του Γιάννη Νίκου. Εύχομαι από καρδιάς στον αγαπημένο μου ζωγράφο να βρει το κουράγιο να μετουσιώσει αυτήν την απώλεια σε μεγάλες δημιουργίες, γιατί έχει να δώσει πολλά ακόμα, το είχε πει κι ο ίδιος εξάλλου. Καλή δύναμη Γιάννη...
RIP στο πιο υπέροχο χαμόγελο που γνώρισα ποτέ...
Χριστιάνα μου καλό σου ταξίδι στο Φως...
Iannis Nikou-«Πεταλούδες»
Iannis Nikou-«Η Βασίλισσα έπεσε»-...
γράφει το Iannis Nikou Painting Center Athens
Ο Βασιλιάς θρηνεί...
γράφει το Iannis Nikou Painting Center Athens
Ο Βασιλιάς θρηνεί...
Η είδηση του θανάτου της ήταν σοκ. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι "η Βασίλισσα έπεσε" όντως, έτσι ξαφνικά... Παράξενο που είναι όλο αυτό, τη μια μέρα είσαι εδώ, μιλάς με φίλους, βλέπεις την ανάρτηση που ανεβάζει ο άλλος στο φβ, και την επόμενη ο χρόνος σταματά, και μένεις με την ανάμνηση της τελευταίας σας συνομιλίας. Σαν ψέμμα μοιάζουν όλα... H απώλεια είναι πάντοτε επώδυνη, ειδικά όταν μας βρίσκει απροετοίμαστους ~ δεν ξέρω αν τελικά μπορούμε να προετοιμαστούμε για κάτι τέτοιο παρά μόνο μέσα από την ίδια την απώλεια. Κι οι λέξεις πάντα φτωχές για να απαλύνουν τον πόνο εκείνων που έμειναν πίσω. Το να χάνεις το απόλυτο ταίρι σου είναι ένα μαρτύριο γιατί κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτό το κενό ~ βλέπεις, στον υλικό κόσμο όλα είναι πιο δύσκολα, εκεί που μαθαίνουμε να μοιραζόμαστε όλα αυτά που ζούμε που σκεπτόμαστε που νιώθουμε, σαν συγκοινωνούντα δοχεία, ξαφνικά πρέπει να τα κρατάμε όλα για τον εαυτό μας, δεν υπάρχει αποδέκτης, θαρρείς και ανοίγει μια τεράστια τρύπα στην ύπαρξή μας. Στον άυλο κόσμο όμως τα πράγματα είναι πιο απλά, η ψυχή είναι αιώνια, κι οι άνθρωποι που αγαπούμε είναι μαζί μας όσο τους κρατάμε ζωντανούς εντός μας...
Είχα διαβάσει κάπου-κάποτε ότι οι μεγαλύτερες δημιουργίες προκύπτουν μέσα από τον πόνο, γιατί τη χαρά προτιμούμε να την ζούμε. Η Βασίλισσα έπεσε, η Μούσα όμως είναι αιώνια, σε κάθε χιλιοστό στο απέραντο βαθύ μπλε και στο μαγικό κόκκινο του Γιάννη Νίκου. Εύχομαι από καρδιάς στον αγαπημένο μου ζωγράφο να βρει το κουράγιο να μετουσιώσει αυτήν την απώλεια σε μεγάλες δημιουργίες, γιατί έχει να δώσει πολλά ακόμα, το είχε πει κι ο ίδιος εξάλλου. Καλή δύναμη Γιάννη...
RIP στο πιο υπέροχο χαμόγελο που γνώρισα ποτέ...
Χριστιάνα μου καλό σου ταξίδι στο Φως...
Iannis Nikou-«Πεταλούδες»
