ζωή είναι-

- να αναπνέεις σαν αστέρι στην αγκαλιά ενός μωρού
- να φιλάς τη δροσιά του πρωινού στα χέρια σου
- να βλέπεις τον ήλιο στα μάτια του άλλου
- να αγαπάς χωρίς να μετράει ο χρόνος

ζωή είναι-

όλα αυτά κι άλλα πολλά
που δεν ήρθαν-ούτε και θα έρθουν ποτέ-
όταν ο συγγραφέας αποφάσισε να σκοτώσει τον ένα ήρωα...




...μέσα του.

Σκοτάδι είναι η απουσία του φωτός.
Είμαστε οι καθρέφτες των άλλων.

το ψωμί και το τυρί

Αν ρωτήσεις έναν σεφ ποιο είναι το αγαπημένο του φαγητό, θα σου πει τα αυγά μάτια ή κάτι εξίσου απροσδόκητο. Οι γεύσεις χάνονται στην πολυπλοκότητά τους, όπως χάνονται και στην πολυπλοκότητα της καθημερινότητας. Αποκτούν ξανά περιεχόμενο και αξία μετά από μια πραγματικά κοπιαστική μέρα...

Καθόμουν σ΄ένα αυτοσχέδιο κάθισμα, ο ώμος μου πονούσε, τα πόδια μου τα ένιωθα σαν ξύλα... δεν μ' ένοιαζε όμως. Ένα κομμάτι ψωμί και μια φέτα τυρί ήταν το μεσημεριανό μου. Ένα τυρί που κάποτε το θεωρούσα άνοστο σαν χόρτο, ξαφνικά είχε άλλη γεύση. Η κούραση μετουσιώνει τα πάντα θαρρείς. Η μυρωδιά των ελαιόδεντρων, το βρεγμένο χορτάρι, ο αέρας που κατεβαίνει από το βουνό, όλα ένα τεράστιο δώρο που κι εφέτος μου χάρισε εκείνος ο Άγνωστος (Εκείνος που μας κοιτάει ανάμεσα απ' τα σύννεφα ή και πίσω απ' τις φυλλωσιές). Μασάω αργά κι η κάθε μπουκιά έχει άλλο νόημα... δεν είναι απλά η ανταμοιβή του κόπου μου, είναι η ανταμοιβή της επιλογής μου να είμαι εδώ.

Όσες φορές ένιωσα ερημίτης στην ίδια μου την πατρίδα, άλλες τόσες είπα σ' ευχαριστώ που οδήγησες εδώ τα βήματά μου και μπορώ να ξαπλώνω κάτω από δέντρα ευλογημένα, να τρώω ψωμί και τυρί που ευωδιάζουν στα κουρασμένα χέρια μου.

Ένα κρεμμύδι λίγο αλάτι και ρίγανη ήταν ό,τι χρειαζόμασταν για να γιορτάσουμε το λιοτρίβι. Να βουτάς το ψωμί στο λάδι που είναι ακόμα ζεστό, είναι μαγεία, δεν τ' αλλάζω με τίποτα πια.