ψωμί κι ελιά...

Αν δεν είχα ιδέα από τη ζωή στο χωριό, θα έλεγα ότι είχα την πρώτη μου μεταφυσική εμπειρία...

Τα φύλλα έλαμπαν σαν χρυσάφι στα χέρια μου και μικρά διαμάντια έπεφταν στα πόδια μου καθώς χτένιζα τα μαλλιά της Θεάς Αθηνάς... κάτω από τον ελπιδοφόρο γαλάζιο ουρανό κι έναν λεπτό φίνο αέρα που ευώδιαζε πλατάνια, δύναμη, αγάπη και... ελαιόλαδο!
Είναι συναρπαστικό να βλέπεις τα δέντρα φορτωμένα με τον ιερό καρπό να ανοίγουν σαν αγκαλιά και να σου δίνονται. Είναι μαγικό να μαζεύεις "αυτά τα διαβολάκια".
Κάθομαι στο χώμα για να ξαποστάσω και κοιτάω τα δέντρα γύρω μου, το τελάρο-τραπέζι και το ψωμί δίπλα στο βάζο με τις ελιές, λίγο τυρί - το μεσημεριανό μου. Νιώθω ευτυχής που βρίσκομαι εδώ... εδώ στου κόσμου τη γωνιά που "δεν έχει τίποτα" αλλά για μένα έχει τα πάντα. Έχω ψωμί, έχω ελιές, έχω νερό, έχω λαχανόκηπο - είμαι ένας μικρός Κροίσος :)
Τώρα θα μου πεις, αγαπητό μου ημερολόγιο, τι να ζηλέψει κανείς από τέτοια πλούτη.. για μένα όμως εκεί βρίσκονται όλα, όλη η χαρά της ζωής... εκεί, στα φύλλα, στο χώμα που σκαλίζω, στον καιρό που αλλάζει... είναι ο αέρας που αναπνέω, είμαι εγώ... εγώ -εδώ.
Αφήνω πίσω μου δρόμο κι ο ουρανός είναι πορτοκαλί τα δέντρα κίτρινα και παρά την κούραση θέλω να βγω έξω να χορέψω πάνω στα ιερά βήματα να ευχαριστήσω τη Θεά που μου χάρισε κι αυτό το δώρο. Ανοίγω το παράθυρο να βγει ο καπνός του τσιγάρου μου έξω να ανέβει ψηλά - που ξέρεις, ίσως καταφέρει η φτωχή σπονδή μου να φτάσει ώς τα πόδια της...

τίτλοι τέλους

...σπούδασε μεταξύ άλλων Ιστορία, Φιλοσοφία και Μοντέρνες Τέχνες...

...η δημοσιογραφική οικογένεια θρηνεί για το χαμό του αγαπητού συναδέλφου...

...Λίβανος, Αφγανιστάν, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Ισραήλ...

Τα λόγια μοιάζουν σαν τρύπες στο χαρτί όταν ένας άνθρωπος χάνει τη μάχη με το Θάνατο. Ο Γιώργος Κοίλιαρης, έφυγε για πάντα.



Καλό ταξίδι, Μεγάλε...

σχόλιο ουδέν

«διαφημίσεις και επιστρέφουμε...»

Ό,τι σιχαίνομαι στην τηλεόραση είναι η στιγμή που πέφτουν οι διαφημίσεις και μένω με την απορία ή με την όρεξη. Παρόλα αυτά λατρεύω τη διαφήμιση, σαν χώρο, σαν τηλεοπτικό χρόνο και δεν είναι λίγες οι φορές που παρακολουθώ μόνο διαφημίσεις. Αυτές όμως που γουστάρω με χίλια είναι οι διαφημίσεις κύρους, που φτιάχνονται κατά βάση από μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες για εξίσου μεγάλους πελάτες. Έχουν πάντα εκείνο το κάτι που σε χτυπά κατ' ευθείαν στην καρδιά.. φτιαγμένες για να σαρώσουν τα βραβεία στο φεστιβάλ...