Ωχ το μωρό μου δουλεύει τόσο πολύ…
Ωχ η λατρεμένη μου αγάπη δεν ξύπνησε καλά σήμερα…
Ωχ το φτωχό μου το αγοράκι έχει πυρετό…
Ω το αγαπημένο μου μπισκοτάκι είναι μακριά δεν έχει ίντερνετ και δεν μπορεί να απαντήσει στο τηλέφωνο… (τι εννοείς ότι το κινητό δεν έχει καμία σχέση με το wifi;;;)
Ω Θεέ μου! μπορεί να τον απήγαγαν εξωγήινοι…
Ωχ το φτωχούλι μου γλυκό αγαπουλίνι είχε πολύ άσχημα παιδικά χρόνια…
και πάει λέγοντας, ο κατάλογος είναι μακρύς…
Πάντα βρίσκουμε δικαιολογίες για κάποιον, ακόμα κι αν είναι ολοφάνερο ότι δεν υπάρχει καμία. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν αγαπάμε κάποιον, τον θεωρούμε φίλο μας/ αγόρι μας, αλλά τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία. Ειδικά εμείς οι γυναίκες κάνουμε αυτό το λάθος όταν τελείως τυφλά ερωτευόμαστε και δεν βλέπουμε ότι Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ. Βρίσκουμε τις πιο ηλίθιες δικαιολογίες για την κακή συμπεριφορά του, αλλά αν δούμε κατάφατσα την πραγματικότητα (εννοώ την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ πραγματικότητα), καταλαβαίνουμε ότι μόνο ένας κακός άνθρωπος φέρεται 9 στις 10 φορές άσχημα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τις κακές συμπεριφορές. Απολύτως καμία.
Αν κάποιος δεν έχει 5-10 δευτερόλεπτα για σένα, γιατί τόσο χρειάζεται για να σου στείλει ένα απλό sms, δεν αξίζει ούτε τον δικό σου χρόνο. Αν κάποιος επιστρέφει μετά από χρόνια στην πατρίδα και δεν περνάει να σε δει, δεν είναι φίλος σου. Έχει λαμπάκια που αναβοσβήνουν!
Γνωρίζω ανθρώπους που είναι πολύ (ΠΟΛΥ) απασχολημένοι, τρέχουν όλη μέρα με αγχωτικά προγράμματα κι έχουν τόσο λίγο χρόνο να κάνουν ο,τιδήποτε άλλο, αλλά και πάλι βρίσκουν χρόνο για κείνους που αγαπούν, κι αν δεν βρουν ζητούν συγνώμη, υποσχόμενοι ότι θα επανορθώσουν. Είναι η πρόθεση που μετράει.
Εγώ, δουλεύοντας 14 ώρες τη μέρα, είχα όλο το χρόνο για να δω τα αγαπημένα μου πρόσωπα, να τους μαγειρέψω, να έχω το σπίτι μου καθαρό, να κάνω τα πάντα, και ποτέ δεν παραπονέθηκα ότι δεν έχω χρόνο. Πάντα βρίσκω χρόνο όταν θέλω, οπότε όταν ακούω "είμαι απασχολημένος" είναι η πιο γελοία δικαιολογία που έχω ακούσει ποτέ.
Οι αληθινοί σύντροφοι έχουν πάντα χρόνο για σένα, ακόμα κι αν είναι στο κρεβάτι με 40 πυρετό και δεν μπορούν να κουνηθούν, ακόμα κι αν τους απήγαγαν εξωγήινοι, αν είναι στη φυλακή, στη ζούγκλα, χωρίς ίντερνετ, σπασμένο κινητό, ή ο,τιδήποτε, σίγουρα θα βρουν ένα τρόπο να επικοινωνήσουν μαζί σου ΑΝ θέλουν. Συνεπώς κοπελιά αν κάποιος βρίσκει σαχλές δικαιολογίες, σταμάτα να σπαταλάς το χρόνο σου, δεν του καίγεται καρφί για σένα και τα συναισθήματά σου.
Όσο για τους αληθινούς φίλους, αυτοί είναι κοντά σου όταν δεν σε έχουν ανάγκη. Και σου στέκονται όταν τους χρειάζεσαι. Αν βρίσκουν συνεχώς δικαιολογίες όποτε τους ζητάς βοήθεια, δεν είναι φίλοι σου. Βασικά οι φίλοι βοηθούν πριν να τους το ζητήσουμε. Και δεν έχει καθόλου να κάνει με τον χρόνο. Είναι η ίδια η έννοια της φιλίας αυτή.
Αν κάποιος δεν έχει χρόνο για σένα, σίγουρα έχει για κάποια άλλη, που τρέφει το εγώ του καλύτερα από σένα, χωρίς να ζητά εξηγήσεις για τους απαίσιους τρόπους του. Πιθανόν μοιράζονται τις ίδιες κακές συνήθειες. Όπως λέμε στο χωριό μου "βρήκε ο γύφτος τη γενιά του και αναγάλιασε η καρδιά του". Είναι οι τύποι των χειριστών κι εσύ είσαι απλώς το εργαλείο. Δυο χειριστές μαζί είναι win-win σχέση (όπως λένε στις πωλήσεις), κι αν δεν ανήκεις σε αυτή τη φυλή μείνε μακριά.
Αλλά κάτι αληθινά ενδιαφέρον συμβαίνει εδωπέρα, όταν ΕΣΥ δεν είσαι κωλόπαιδο επίσης: μερικοί άνθρωποι παρεξηγούν το ότι τους αφιερώνεις κάτι από τον πολύτιμο χρόνο σου και νομίζουν ότι δεν έχεις να κάνεις τίποτα, ούτε δουλειά, ούτε ενδιαφεροντα, ούτε φίλους, ούτε οικογένεια, τίποτα. Πόσο τεράστιο εγώ πρέπει να έχει κάποιος για το πιστεύει αυτό;! Τις περισσότερες φορές είναι αυτοί οι ίδιοι που είναι ολομόναχοι χωρίς αληθινούς φίλους (μόνο δημόσιες σχέσεις) και καθόλου αγάπη στις ζωές τους. Κι όταν σταματάς να τους δίνεις τον χρόνο σου, σου κάνουν σκηνές, θυμώνουν, γίνονται ειρωνικοί, σε φέρνουν σε δύσκολη θέση. Αν απαντάς με ευγένεια σε θεωρούν δεδομένη και συνεχίζουν να σε χρησιμοποιούν. Αν ζητήσεις εξηγήσεις και πεις ξεκάθαρα ότι δεν δέχεσαι απαίσιους τρόπους από κανέναν, λένε ότι έχεις όρεξη να μαλώσεις, ακόμα κι αν είσαι ευγενική και με ανοιχτές αγκάλες.
Λοιπόν αυτό δεν είναι φιλία, ούτε φυσικά αγάπη, είναι μια βαμπιρική κατάσταση, όπου εσύ είσαι αυτή που δίνει το αίμα και η άλλη πλευρά γίνεται "κάποιος" με την δική σου προσοχή. τη φροντίδα και την αγάπη, δίνοντάς σου πίσω τίποτα παραπάνω από το εγώ του και κακούς τρόπους. Πιθανόν χρησιμοποιούν όμορφα λόγια, πολιτικώς ορθά, αλλά είναι μόνο λόγια, απολύτως κενά, γιατί την ίδια στιγμή, ή αμέσως μετά, το άτομο σε πληγώνει με την συμπεριφορά του.
Και κάτι ακόμα αληθινά ενδιαφέρον συμβαίνει εδωπέρα όταν ΕΣΥ δεν είσαι κωλόπαιδο σαν εκείνον. Μερικοί άνθρωποι παρεξηγούν την γενναιοδωρία και την ευγένεια, και πατούν τα κουμπιά σου μέχρι να γίνεις έξαλλη, κι έπειτα λένε ότι δεν γουστάρουν έξαλλους ανθρώπους. Είναι το είδος-δράμα, πρώτα το δημιουργούν κι ύστερα παραπονιούνται γι' αυτό. Αυτοί οι άνθρωποι κάποτε μου δημιουργούσαν σύγχυση. Τώρα απλώς με κουράζουν.
Όντας η ίδια πολύ ευγενική και υπομονετική, περιμένω αντίστοιχες συμπεριφορές, τουλάχιστον τις τυπικά ευγενικές. Έχω κάποια βασικά σημεία και προσπαθώ να τα ακολουθώ ό,τι και να συμβαίνει στη ζωή μου ή στα κέφια μου:
Πάντα απαντώ όταν κάποιος με ρωτάει (εκτός αν είναι κανένας stalker)
Πάντα λέω ευχαριστώ όταν κάποιος μου δίνει κάτι
Πάντα κρατάω τη διάθεσή μου για τον εαυτό μου (εκτός αν μιλάω με την κολλητή μου)
Πάντα εκτιμώ όταν κάποιος με βοηθάει
Πάντα δίνω σε κάποιον την ευκαιρία να ξανασκεφτεί τη συμπεριφορά του και να το κουβεντιάσουμε αργότερα
Πάντα δίνω δεύτερες ευκαιρίες (όχι όμως περισσότερες) αλλά μόνο όταν το ένστικτό μου μου λέει να το κάνω
Ακόμα κι αν κάποιος είναι κακός, αγενής, αχάριστος (κι έχω γνωρίσει αρκετούς τέτοιους στη ζωή μου), δεν μισώ κανένα, όχι γιατί το είπε ο Δαλάι Λάμα ή είμαι Θεός και τέτοια, καμία σχέση, απλά δεν θέλω να δηλητηριάσω την ψυχή μου. Τους αφήνω να κρατήσουν τον κωλοχαρακτήρα τους για τον εαυτό τους.
Αν προσέξεις, οι μαλάκες δεν έχουν αληθινούς φίλους, έχουν ακόλουθους, γι' αυτό και πεθαίνουν μόνοι τους, κανείς δεν τους πηγαίνει λουλούδια. Το βρίσκω πολύ θλιβερό, τους λυπάμαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα σχετιστώ κιόλας μαζί τους. Δεν είμαι η Μητέρα Τερέζα. Υπήρξα κάποτε όταν ήμουν μικρή κι αθώα, αλλά όχι πια. Τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζω εύκολα αυτά τα άτομα, αλλά πες το κακή συνήθεια, τους δίνω χρόνο να ξετυλίξουν το "ταλέντο" τους και είναι ζήτημα χρόνου να συμβεί αυτό, και το ένστικτό μου είναι σχεδόν πάντα σωστό.
Βλέπεις υπάρχουν τόσα μικρά πράγματα που δείχνουν το εσωτερικό μας διάστημα. Δεν είναι οι λέξεις αλλά τα pattern στη συμπεριφορά. Κι εμένα μου αρέσει να παρατηρώ patterns. Έκανα ολόκληρο Μάστερ παρατηρώντας ανθρώπινες συμπεριφορές. Παρακολουθώντας τόσο κόσμο όλα αυτά τα χρόνια, βλέπω περισσότερα από όσα λένε οι λέξεις. Θα έπρεπε να είμαι ψυχίατρος...
Μπορώ να δω αν κάποιος περνάει δύσκολα πριν μου το πει, και το καταλαβαίνω, βοηθάω κιόλας αν μπορώ, γιατί έχω περάσει κι εγώ δύσκολα, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο αληθινός χαρακτήρας μας φαίνεται όταν διαφωνούμε ή όταν μαλώνουμε (όπως όταν τρώμε ή κάνουμε έρωτα) και όταν κάποιος γίνεται προσβλητικός, τελείως αγενής, δεν έχει καμία θέση στη ζωή μας. Τέλος. Όταν αγαπάμε κάποιον φερόμαστε αντίστοιχα. Βασικός κανόνας.
Πέρυσι ο γιατρός μου μου διέγνωσε χασιμότο, σοκαρίστηκα, αλλά ήταν μια ευκαιρία να σπουδάσω πάνω στον ίδιο μου τον εαυτό, στη δική μου συμπεριφορά, και συνειδητοποίησα ότι ακόμα κι όταν είμαι έξω φρενών (κάτι που σπάνια συμβαίνει ~ πρέπει να προσπαθήσει πολύ κάποιος για να μου σπάσει τα νεύρα) δεν έχω προσβάλλει ποτέ κανέναν, δεν κοροϊδεύω, ή δεν χρησιμοποιώ ηλίθιες δικαιολογίες. Απλώς θυμώνω (πάντα για σοβαρό λόγο) ανεβάζω την ένταση λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, γιατί πρέπει κάπως να διεκδικήσω το δίκιο μου, και μετά καλμάρω. Αλλά πάντα θέλω να το συζητάω το πράγμα. Και πάντα μέσα από το φίλτρο της αγάπης και του σεβασμού. Αυτό είναι το φυσιολογικό για μένα. Οι άνθρωποι που με ξέρουν καλά και με αγαπούν, δεν παραπονέθηκαν ποτέ ότι υπήρξα αγενής ή κακιά ή τους πλήγωσα. Αν το έκανα ποτέ (που δεν το έκανα) ήταν γιατί κάποιος άλλος πρώτα με πλήγωσε και έπρεπε να απαντήσω ή να αμυνθώ. Αλλά ακόμα κι έτσι, δεν έγινα ποτέ αγενής, σιχαίνομαι την αγένεια, όσο και την αχαριστία.
Όσοι έχουν χασιμότο λαμβάνουν τις συμπεριφορές των άλλων με περισσότερη ευαισθησία, πληγώνονται πιο εύκολα από τους φυσιολογικούς ανθρώπους, στεναχωριούνται πιο βαθιά από τους φυσιολογικούς ανθρώπους, αλλά εξαρτάται από το άτομο αν θα γίνει τέρας ή όχι. Οι καλοί τρόποι διδάσκονται από τις μαμάδες, και είναι απαραίτητοι αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι.
ΣΥΝΕΠΩΣ μπορώ να κατανοήσω κακές συμπεριφορές μόνο από άτομα που έχουν σοβαρά προβλήματα νεύρων (θυροειδή, κατάθλιψη) και δεν μπορούν να τα διαχειριστούν. Όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία δικαιολογία, είναι απλώς μαλάκες και δεν αξίζουν ευγένεια, ούτε φυσικά αγάπη. Όχι τη δική μου. Ξόδεψα αρκετό χρόνο περιμένοντας αλλαγές, αλλά αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε, περιμένουμε από σπόρους γαϊδουράγκαθων να φυτρώσουν τριαντάφυλλα, αυτό δεν μπορεί να συμβεί, ποτέ, σταμάτα λοιπόν να σπαταλάς το χρόνο σου και τη ζωή σου με άτομα που δεν το αξίζουν.
Άνοιξε την αγκαλιά σου μόνο σε ανθρώπους που έχουν την ίδια πρόθεση, να μοιραστούν όμορφα πράγματα, δημιουργικά πράγματα, και να σε αγαπήσουν όπως σου αξίζει. Ειλικρινά, ξεκάθαρα, με ευγένεια και τρυφεράδα.
Κι αν δεν ξέρεις πως να ξεχωρίσεις ποιοι είναι ποιοι, κάνε αυτό το απλό τεστ στους υποψήφιους φίλους/αγαπητικούς, πες τους ότι έχεις σοβαρά προβλήματα με την υγεία σου και τα οικονομικά σου είναι χάλια. Όσοι δεν αξίζουν κι όσοι σε πλησιάζουν μόνο για να πάρουν θα γίνουν καπνός με τη μία ~ δοκιμασμένο καρατσεκαρισμένο!
AΡΑ
την επόμενη φορά που θα τον καλέσεις και δεν θα απαντήσει, και θα πιάσεις τον εαυτό σου να λέει "Ωχ ο καημένος είναι τόσο απασχολημένος, δεν ακούει καν το κινητό του που χτυπάει, μακάρι να έιχαμε λίγο χρόνο μαζί" ΣΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ: ο τύπος δεν σε αγαπάει, δεν δίνει δεκάρα για σένα, γιατί ολοφάνερα τη δίνει κάπου αλλού. Αν νοιάζεται ακούει το κινητό του από μίλια μακριά, το περιμένει, παίζει με το κινητό του περιμένοντας το τηλεφώνημά ΣΟΥ, ξυπνάει νωρίς το πρωί και τσεκάρει το μέσετζερ αν του έστειλες γεια ή τις ροζ καρδούλες σου με τους φιόγκους και τα γλυκά σου λογάκια. Τι άλλο χρειάζεσαι για να το χωνέψεις ότι ο τύπος είναι μαλάκας; Γύρνα την πλάτη σου και ΤΡΡΡΡΕΕΕΕΞΞΞΞΕΕΕΕΕ…… Eίναι ο μόνος τρόπος να σώσεις την περηφάνια σου και τον πολύτιμο χρόνο σου.
Μια γιαγιά μου είπε κάποτε "οι νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς". Κάποιος άλλος εκεί έξω περιμένει να σε κάνει ευτυχισμένη, γι' αυτό πάρε τα πόδια σου…!
----------------------
Διαβάστε:
Το βιβλίο του Σκωτ Πεκ "Οι άνθρωποι του Ψεύδους" αναφέρεται σε αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους. Ο συγγραφέας πάει πολύ πέρα από την ψυχλογία και την ψυχιατρική, για την ακρίβεια πάει στο επίπεδο της ψυχής και της σχέσης της με το Διαβολικό στοιχείο. Το προτείνω, παρότι δύσκολο και κάπως μεταφυσικό.
O Γκρεγκ Μπέρεντ, ο συγγραφέας της διάσημης τηλεοπτικής σειράς Sex and the City, με την Λιζ Τουτσίλο, δίνουν απλές εξηγήσεις για να μας βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουμε ότι… η Γη γυρίζει!
