Με αξιωσε ο Θεος φετος να ψαλλω το Πασχα κ την επομενη στον Εσπερινο της Αγαπης/Συγχωρησεως να διαβασω μαζι με τον ιερεα το Ιερο Ευαγγελιο. Ουτε στα πιο τρελα μου ονειρα τετοια ευλογια! Ειχα πολλες γλωσσες τυπωσει για να διαλεξει ο πρωτοψαλτης, το αφησε σε μενα, και μεταξυ ομηρικης διαλεκτου λατινικων ιταλικων κ ποντιακων διαλεξα τα ποντιακα, παροτι καππαδοκισσα, για να ακουσουν οι γιαγιαδες το Ευαγγελιο στην προγονικη τους γλωσσα... οχι πως δεν το καταλαβαινουν, ισα ισα αυτες το γνωριζουν καλυτερα απο τους ιερεις! αλλα εις αναμνηση των προγονικων εστιων κ προς τιμη των παππουδων κ γιαγιαδων μας που αφησαν τις περιουσιες τους στην Μικρασια αλλα κουβαλησαν τα εικονισματα και μας μετεδωσαν τον Χριστο. Οι προσευχες τους αξιζουν χρυσαφι, και το διαπιστωνω σε ολες τις δυσκολες φασεις της ζωης μου οτι πιανουν τοπο, ασχετα αν σωματικως δεν ειναι εδω, ειναι στην καρδια μου, εκει οπου κατοικει ο Χριστος.
