Βεβαίως η γέφυρα ούτε τεράστια ήταν, ούτε και πανύψηλη, μα στα παιδικά μου μάτια φαινόταν σαν ένας υπερδιάδρομος πάνω από το Αχανές, που οδηγούσε, πού αλλού, στο Άγνωστο!
Σήμερα πολλά έχουν αλλάξει, ο τόπος έχει διαμορφωθεί, μα για μένα εξακολουθεί να είναι ένας ακόμα Νεραϊδότοπος, πολύ-πολύ αγαπημένος... και χαίρομαι που οι παρεμβάσεις στο χώρο δεν στραπατσάρισαν την αισθητική που ορίζει η Αρχιτεκτόνισσα-Μαμά-Φύση.
Η φωτογραφία είναι "κλεμμένη" από το www.spilaioaggiti.gr, μια ιστοσελίδα που επιβάλλεται να επισκεφτεί κανείς, είτε γνωρίζει το Μααρά είτε όχι, γιατί σίγουρα θα βρεί πολλά που δεν γνωρίζει :)
