Κάποτε ο έρωτας ήταν μόνο σκοτάδι
και πόνος
με μικρά διαλείμματα φωτός.
Στροβολιζόμασταν μέσα σε μεθυσμένες σκέψεις του απρόσιτου,
του αφόρητα δυσβάσταχτου φορτίου
της επιθυμίας
που δεν είχε περιγραφή και διαστάσεις.
Αίμα δάκρυα και κρασί
και τσιγάρα
και μουσικές
μεθυσμένοι χορεύαμε
κάναμε έρωτα αγχωτικά και βιαστικά
γιατί όλα μοιάζαν να τελειώνουν
Κανείς δεν μας είπε
ότι όλο αυτό δεν τελειώνει ποτέ
Μόνο οι λέξεις τελειώνουν...
ειδικά εκείνη η γαμημένη λέξη
που όταν σε άκουγα να τη λες
νόμιζα ότι σε χάνω για πάντα
ότι θα φύγεις
οτι έρχεται το τέλος...
fuck!
fuck!
fuck...
Μην τελειώσεις ποτέ
όχι έτσι...
