Περίμενα πώς και πώς την τελετή έναρξης αλλά φευ, μια σειρά υποχρεώσεων με κράτησε μακριά από την οθόνη και σε αρκετά μεγάλη απόσταση, ούτε να κλέψω δηλαδή καμιά εικόνα από την τηλεόραση του γείτονα! Από τα σπαράγματα που μάζεψα αργότερα, κατάλαβα πως έχασα μια ακόμα υπερπαραγωγή του Μάστερ Γιμού, ενός από τους σκηνοθέτες που δίχως υπερβολή λατρεύω.. για δυο τουλάχιστον λόγους: 1. οι ταινίες του είναι μια ατέλειωτη ωδή στις αισθήσεις 2. είναι αληθινός Μάγος! :)
Βεβαίως δεν περίμενα να του το αναγνωρίσουν αυτό οι ξερόλες δημοσιογραφίσκοι που μιλούν επί παντός επιστητού με κείνη την γλυκειά ευδαιμονία της άγνοιας, αλλά θεώρησα τουλάχιστον χαζομάρα που προσπάθησαν να συγκρίνουν το 2004 με το 2008, με αστοχίες τύπου ξεκίνησε με τυμπανιστές, κάτι που είχαμε κάνει εμείς και ήταν τέλειο αλλά δεν είχε συναίσθημα (θαρρείς και το συναίσθημα είναι αποκλειστικά made in Greece), δείχνοντας πόσο λίγα γνωρίζουν για την κουλτούρα αυτού του λαού.
Τι να πω... ζήτω η κίτρινη φυλή! Η νέα υπερδύναμη μάς έστειλε για τσάι...
skip to main |
skip to sidebar
