δε-κα-πε-νταύ-γου-στος

Νευροκόπι > Λειβαδάκι > Παγονέρι > Νευροκόπι > ...... BBQ

Γελάς... αλλά οι Πύλες κλείνουν.. ίσα που προλαβαίνεις να κάνεις καμιά βουτιά.. τόσες εικόνες μπερδεμένες στα μάτια μου, τόσες σκέψεις.. κι εκείνη η γλυκειά θλίψη που ακολουθεί τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού.. για πράγματα που δεν κατάφερα να κάνω.. όλα θαρρείς μισοτελειωμένα όλα σε αναμονή.. σαν χαλί που αποζητά την τελειότητά του μέσα από το ένα και μοναδικό λάθος που φωλιάζει κάπου μέσα στις ίνες του.
Είναι στιγμές που θα θελα να μαι έντομο ζώο ένα σύννεφο στον ουρανό.. κάτι.. διάολε, δεν αντέχεται η ελαφρότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.. με όλα τούτα τα θέλω και τα κλωθογυρίσματα και τις παλίρροιες των συναισθημάτων.

Στάθηκα λίγο κάτω από την σκιά του Άρχοντα Μιχαήλ.. που βγάζει το δαίμονα απ' το στόμα του Ανθρώπου για να τον λυτρώσει από το θεριό που κουβαλάει μέσα του... μέσα μου. Ένιωσα την ασημαντότητα μου να χτυπάει στις φλέβες. Όσες εικόνες και να φιλήσω όσες φορές κι αν υποκλιθώ στο μεγαλείο της αγιοσύνης δεν θα πάψω ποτέ να είμαι ένα μηδενικό που κολυμπάει άτσαλα μέσα στο άπειρο προσπαθώντας να πιάσει έστω την ουρά του Χάους που σκάει σαν βεγγαλικό.. κι εγώ κοιτάω σαν παιδί τις λάμψεις κι όλες τις εκδηλώσεις του τυχαίου κι ένα Α! τεράστιο τρέχει απ' τα μάτια μου με χίλια μύρια χρώματα.. σαν ουράνιο τόξο ο έρωτάς μου για την ζωή, την κάθε ανάσα ... κι όλα εκείνα που δεν τόλμησα ακόμα να αγγίξω μήπως και θρυμματιστούν σαν μπισκότο στην παλάμη μου.