άλλα λέει η γιαγιά μου, άλλα ακούν τ΄αυτιά μου

Ημέρα κατά του Αναλφαβητισμού σήμερα και σε ποιον να πρωτοστείλω δώρα.. τα γνωστά με τον κόκκινο φιόγκο κι ένα υπόκωφο τικ-τακ έτσι για ηχητικό εφέ.

Ελπίζω σε καλύτερες μέρες, "I have a dream..." που έλεγε κι ο μαύρος ηγέτης κι αν όντως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ζω για να δω ριζοσπαστικές αλλαγές σε τούτη εδώ του κόσμου τη γωνιά όπου το πλήθος καθορίζει τις πραγματικότητες.. κι αυτό είναι που με κάνει να δυσανασχετώ με τη "δημοκρατία" (δηλ. οχλοκρατία) γιατί επιπλέει επικρατεί επιβάλλεται κι όσο κι αν πασχίζει κανείς, είναι αδύνατο να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Πώς να συνεννοηθείς με ανθρώπους που δεν έχουν δεί τι υπάρχει πίσω απ΄τον ορίζοντα; Πώς να ανθίσουν άλλες πραγματικότητες μέσα στη λάσπη; Μακάρι να μπορούσα να σας πω για τον θεό Γκανές, κείνον τον γλυκύτατο θεό των Ινδών που χε κεφάλι ελέφαντα κι όλη τη σοφία του κόσμου, να σας πω πόσο θα θελα να είμαι ο Γκανές αυτοπροσώπως αλλά.. κινδυνεύω να χαρακτηριστώ ζώον.. όχι πως με χαλάει ~ όσο πιο πολύ γνωρίζω τους ανθρώπους, τόσο περισσότερο αγαπάω τα ζώα - απλά δεν είναι δίκαιο για τα ζώα, που είναι μίλια μπροστά σε πολλά και ίσως ουσιαστικότερα πράγματα από μένα το έρμο.. για σας δεν ξέρω, ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του. Δεν ξέρω τι αμαρτίες πληρώνω και από ποια προηγούμενη ζωή έχω χρωστούμενα με τον όχλο, αλλά τις πληρώνω. Σεις που κρατάτε τα φτυάρια με τις κοπριές και τις πετάτε σε κάθε τι ξένο και διαφορετικό και ακαταλαβίστικο, εσείς τι πάρε-δώσε έχετε με τον δικό μου Θεό; Ο Θεός μου δεν έχει χαφιέδες, ούτε ντεμέκ αναμάρτητους. Πάρτε δρόμο γλυφτράκια του Χάρου γιατί μου κόβετε τον Ήλιο - κι εσείς και η υποκρισία σας.