«martini in the morning dot com»

Συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα, διασχίζουμε τον άδειο δρόμο. Μια αλεπού στέκεται στη μέση του δρόμου.. σταματώ σιγά για να περάσει νομίζοντας πως είναι κανένας γάτος που βγήκε για νυχτερινή περιπλάνηση. Στέκεται στην άκρη του δρόμου και με κοιτάζει. Ανοίγω το παράθυρο και την κοιτάζω κι εγώ. Μπαίνει μέσα στα χωράφια και αρχίζει να γλύφεται όπως έκανε ο γάτος μας όταν ήθελε να μου πει "έχω δουλειά τώρα, πάρε δρόμο, μ' ενοχλείς!". Προχώρησα λίγο πιο κοντά. Δεν έφευγε. Μύριζε ο κάμπος κομμένο τριφύλλι και χώμα καθώς η αλεπού χανόταν στο σκοτάδι με κινήσεις σχεδόν χορευτικές και κάπου εκεί.. με φίλησες. Μαγική που είν' η νύχτα...