22.1.08

έτσι όπως πάει... θα μείνει Φαλακρό

Είχα την απύθμενη χαρά να βρεθώ ξανά σ' αυτό το υπέροχο βουνό... που πολλοί θα εύχονταν να έχουν στον τόπο τους... για πολλούς και διάφορους λόγους... εμένα βεβαίως από αυτούς τους λόγους με αφορούν μόνο οι δύο: 1) η ΜΑΓΕΙΑ που έχει ως Τόπος (όπως κι όλα τα βουνά) και 2) το ΧΙΟΝΙ.
Δεν ξέρω ποιοι γιατί και πως ευθύνονται για την κατάσταση του χιονοδρομικού, αλλά έχω την αίσθηση ότι μάλλον δεν προσπαθούν όσο χρειάζεται ή/και όσο αρμόζει στην περίπτωση του συγκεκριμένου βουνού. Προφανώς τα δώρα της Φύσης θεωρούνται για κάποιους τόσο δεδομένα πια, που από ένα σημείο κι έπειτα μοιάζουν άχρηστα.
Ίσως τελικά είναι καλύτερα έτσι, λίγοι και καλοί... η πολυκοσμία προκαλεί φθορές, «NO FLASH!» που λένε και στα μουσεία... Εκεί φτάσαμε. Να μην ξέρουμε πώς να αναδείξουμε και πώς να αξιοποιήσουμε -ουσιαστικά κι όχι αρπακολατζίδικα***- κάτι που στο φινάλε μας δίνεται τζάμπα.
Το Φαλακρό (όπως και κάθε βουνό, αλλά και κάθε σπιθαμή Γης, υγρής και στερεάς) είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Κυριολεκτικά κι όχι λογοτεχνικά. Είναι μια οντότητα που αναπνέει που πάλλεται όπως κι εμείς. Δεν απαιτεί από μας, δεν ζητά. Εμείς χρωστάμε, εμείς πρέπει να δίνουμε. Το ελάχιστο που μπορούμε είναι να το προσεγγίζουμε με τον σεβασμό και το δέος που αξίζει κάθε Μεγάλη & υπεραιωνόβια Ύπαρξη. Θα μας αγκαλιάσει διπλά. :)



------------------
*** Δεν λέω να γίνεται "της Αράχωβας", αλλά μην περιμένουμε και τον άγιο-επενδυτή να κάνει το θαύμα του...