15.2.08

Στη Χώρα του ΓιαΠάντα

γύρισα ανάποδα το ημερολόγιο να μην βλέπω τις μέρες που περνούν

who are you?

ο δρόμος που πηγαίνω δεν έχει οδοδείκτες
είναι φορές που χάνομαι
μα αν σταματήσω
θα ξυπνήσω χωρίς μνήμη
γι’ αυτό και προχωράω...

τι γυρεύω εδώ?

να θυμάσαι: μάτια που λάμπουν βρίσκουν αυτό που αναζητούν...





ποτέ πριν δεν χρειάστηκε να γυρίσω πίσω, να κάνω την ίδια διαδρομή. κι αν το έκανα ήταν για να μη φοβάσαι. τι θες να σου φέρω? ρώτησες πριν αφήσεις για πάντα την Χώρα του ΓιαΠάντα, κι εγώ είπα

Τίποτα.